بررسی تاثیر سطوح مختلف اسید سالیسیلیک بر بهبود مؤلفه های جوانه زنی گیاه توت روباه (sanguisorba minor l.) تحت تنش شوری و خشکی

در این تحقیق تأثیر سطوح مختلف اسید سالیسیلیک بر بهبود ویژگی جوانه زنی گیاه توت روباه sanguisorba minor l. در شرایط رویارویی آن با تنش شوری و خشکی مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار انجام گرفت، تیمار ها شامل تنش شوری و خشکی هر کدام در پنج سطح صفر، 3/0-، 6/0-، 9/0- و 2/1- مگاپاسکال و اسید سالیسیلیک در چهار سطح صفر (به عنوان شاهد) 100، 200 و 300 میلی گرم در لیتر بود. نتایج نشان داد که با افزایش تنش شوری و خشکی کلیه صفات مورد بررسی کاهش یافت در حالی بود که بذور تیمار شده کمتر بود. کاربرد اسید سالیسیلیک باعث افزایش معنی داری در درصد و سرعت جوانه زنی و مدت زمان جوانه زنی بذور شد اما بر روی طول ساقه چه، ریشه چه و گیا ه چه تاثیری نداشت. از آنجایی که غلظت 200 و 300 میلی گرم در لیتر اسید سالیسیلیک نسبت به غلظت 100 میلی گرم در لیتر تاثیر بیشتری در بهبود صفات جوانه زنی داشتند و از سوی دیگر اختلاف معنی داری بین این دو غلظت دیده نشد، با توجه به مسائل اقتصادی و اینکه اگر غلظت اسید سالیسیلیک مصرف شده از حدی بالاتر رود باعث تشدید علائم تنش در گیاه می شود، غلظت 200 میلی گرم در لیتر اسید سالیسیلیک برای تعدیل اثرگذاری های منفی تنش های شوری و خشکی بر گیاه توت روباه پیشنهاد شد.